شامم سيه‏تر است زگيسوى سرکشت

خورشيد من، برآى که وقت دميدن است

سوى تو اى خلاصه گلزار زندگى

مرغ نگه در آرزوى پر کشيدن است

بگرفته آب و رنگ زفيض حضور تو

هرگل در اين چمن که سزاوار ديدن است

با اهل درد شرح غم خود نمى‏کنم

تقدير قصه دل من ناشنيدن است

آن را که لب به جام هوس گشت آشنا

روزى «امين» سزا لب حسرت گزيدن است‏