|
به دورِ لاله قدح گیر و بی‌ریا می‌باش به بویِ گُل نفسی همدمِ صبا می‌باش نگویمت که همه ساله مِی پرستی کن سه ماه مِی خور و نُه ماه پارسا می‌باش چو پیرِ سالِک عشقت به مِی حواله کند بنوش و منتظرِ رحمتِ خدا می‌باش گَرَت هواست که چُون جَم به سِرِّ غیب رسی بیا و همدمِ جامِ جهان‌نما می‌باش چو غنچه گر چه فروبستگی‌ست کارِ جهان تو همچو بادِ بهاری گره‌گشا می‌باش وفا مجوی ز کس ور سخن نمی‌شنوی به هرزه طالبِ سیمرغ و کیمیا می‌باش مریدِ طاعتِ بیگانگان مشو حافظ ولی معاشرِ رندانِ پارسا می‌باش
+ نوشته شده در چهارشنبه دوازدهم دی ۱۴۰۳ساعت 9:27 توسط حسين حجت
|
|
|
